Wilco en Laura in Noorwegen

Dinsdag 9 augustus - Svartisen gletsjer en Setergrotta

Aantal kilometers: 200

Vanochtend worden we wakker op de poolcirkel. We moeten er op tijd uit omdat het 1e bootje bij de gletsjer om 10 uur vertrekt. Omdat we gisteren het weggetje al voor een deel hebben verkend weten we dat het zeker nog een uur rijden is. Terwijl Wilco de camper bestuurt, smeert Laura de broodjes en zo ontbijten we een beetje oncharmant. Het blijkt dat we een misrekening hebben gemaakt want het duurt toch echt wel langer dan een uur. We hebben de moed al een beetje opgegeven als we in de verte het bootje nog zien liggen. Gelukkig zijn er meer mensen laat dus wachten ze even. Gauw alles in een rugzak gepakt en rennen maar. Het is een enorm oud bootje wat heel veel lawaai maakt maar het brengt ons naar het beginpunt voor de tocht naar de Svartisen-gletsjer. We dachten eerlijk gezegd dat het niet zo ver was (goeie voorbereiding) maar het bleek nogal een hele wandeling. In het begint breekt de zon nog even door en we moeten ons half uitkleden. De route is niet moeilijk en leidt ons door een prachtig maanlandschap. Overal zijn ronde, door het water uitgesleten rotsen met prachtige kleuren. Na anderhalf uur komen we bij een schuilhuisje waar we de dikke jassen weer aan doen. We eten een broodje en kijken naar de prachtige gletsjer. Hij is echt enorm en heel imposant. We besluiten net als wat andere waaghalzen om tot onder aan de gletsjer te lopen. Het pad moet je zelf verzinnen maar dat kunnen we ondertussen wel.

Eenmaal onderaan lijkt het allemaal nog groter en bedenken we opeens dat er ook wel iets naar beneden kan vallen. We voelen ons onveilig en maken snel wat foto’s en gaan weer terug. Het blijkt dat we nog 1 uur hebben voor de terugwandeling. Om 3 uur gaan we namelijk met een grottour mee en we moeten ook nog rijden en met het bootje. In een flink marstempo stuiven we terug. Wilco wordt hier altijd een beetje nerveus van maar we hebben op tijd het bootje gehaald. Om 14:00 uur staan we weer bij de camper en rijden naar de volgende bestemming. Daar aangekomen zijn er al 2 Deutsche jongens die ook graag mee willen doen. Als het keetje open gaat om 14:30 uur overleggen we even wat we aan moeten qua kleding en hijsen ons in overalls met helm en handschoenen. Uiteindelijk komen er nog 2 Zweden en kunnen we beginnen. Na een korte wandeling komen we bij de enorme opening van de Setergrotta. Nu wordt het spannend. Onze tourguide Julia stelt iedereen op zijn/haar gemak en eenmaal afgedaald in de opening komen we bij de ingang van de grot. We doen onze hoofdlampen aan en het begint al lekker. De ingang blijkt een nauw gangetje waarvan ze zegt dat het niet zo erg is als het lijkt. We moeten even wennen aan het idee dat er opeens geen buitenlicht meer is en dat je dus opgesloten bent onder de grond. We komen in een grote ruimte die “the Church” wordt genoemd. Hier zijn zelfs mensen getrouwd. Het is wel zo groot als een kleine kerk in het echt, maar dan ondergronds. Op een gegeven moment komen we in “het postkantoor” en je raadt het al; wij gaan door de brievenbus! Als je dit niet durft mag je ook via een omweg (de pakketteningang). Maar wij laten ons niet kennen en wringen ons door een ruimte die zó klein is dat je zelfs je hoofd overdwars moet draaien omdat het anders niet past.

Op het laagste punt van de tocht komen we bij een ondergronds meertje. We moeten heel stil zijn en op een gegeven moment zien we een haring! Deze vissen zijn helemaal blind en hebben geen pigment meer dus spierwit. Na een spectaculaire tocht met heel wat kruipen, rollen en klimmen komen we uiteindelijk weer bij de opening aan war het opeens heel warm lijkt. In de grot was het 0 graden en we zijn er zo’n 2,5 uur geweest. Na het maken van een groepsfoto halen we ons “Grottesertifikat” op. Deze krijgen we voor “moed en dapperheid bij het bedwingen van afgronden, ravijnen en nauwe doorgangen”.

Moe maar voldaan rijden we naar Mo i Rana om een biertje en een kant-en-klare pastamaaltijd te scoren. Gelukkig vinden we al snel een prachtig plekje aan de Korgfjell-weg. We eten een heerlijke maaltijd en relaxen wat. ’s Avonds genieten we van onze eigen spa: waxinelichtje, zeep, heet water en een washandje. Welterusten!

Reacties

Reacties

Gerrit en Inge

Tjonge wat eng allemaal, wel erg mooi en apart. Je KMA opleiding kwam hier goed van pas Laura!

opa en oma schrijven

Wat spannend in die grot maar dat moet je toch meemaken vooral dat kruipen door de brievenbus.
Groetjes ons

mama nijkamp

wauw, lijkt mij erg spannend allemaal. fijn dat jullie genieten. groetjes vanaf de indische oceaan

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!