Maandag1 augustus en dinsdag 2 augustus - RV51 en Hjerkinn

Maandag 1 augutus

Aantal kilometers: 218

Tijd: 6 uur

’s Ochtens om 5:05 ging de wekker al. Er was een of andere gek, die niet bij name genoemd wil worden, die de zonsopkomst wilde fotograferen. Toen we uit het raampje keken moest hij nog snel zijn ook. Heel even wilde hij zijn warme bedje niet uit, maar na een boze blik van zijn vrouw kleedde hij zich moedig aan. Er zijn een aantal mooie plaatjes geschoten en daarna is hij gauw weer in bed gekropen. Rond 9:30 uur werden we weer wakker en hebben buiten ontbeten. Het was nog wel heel erg fris. Toen we alles hadden ingepakt zijn we weggereden richting Rjukan en zo langs de meren richting Geilo. We passeren nog een prachtig meer met een mooie dam waar Laura nog even vriendelijk zwaait naar een paar passerende motorrijders. Wilco kan wel inpakken! Nog even een korte sanitaire stop en we kunnen er weer tegenaan. We merken op dat er lang niet zoveel sneeuw als vorig jaar ligt en dat maakt dat deze weg er weer compleet anders uit ziet. Eenmaal in Geilo, een echte wintersportplaats, aangekomen zien we een hele aparte kerk. Een cultuurkerk heet deze. We draaien op de rotonde en parkeren de camper. Het is een hele moderne kerk met prachtige glas-in-lood-ramen. We bladeren door wat psalmbundels, schieten wat foto’s, en schrijven nog even iets in het gastenboek. In Geilo wemelt het van de toeristen en we zien nog een aantal mensen “droog-langlaufen”. Uiteindelijk komen we bij de RV51 en na Beitostølen ziet Laura al gauw een mooi plekje. Het is er wel heel koud maar het uitzicht is wederom prachtig. Na een lekker bord macaroni moet er even afgewassen worden. Aan het einde van de sessie hadden we allebei de handen flink doorgestoken. Halverwege de avond hebben we nog twee buren gekregen en het is een heuse mini-camping geworden. Aan het einde van de avond werd het wel erg koud binnen, Laura zat ondertussen met een jas en handschoenen aan en het waaide zo hard dat ze bang was dat we om zouden vallen. Maar de kachel aan is volgens haar “zonde van het gas, want de koelkast gebruikt ook al”. We gaan een koude nacht tegemoet.

Dinsdag 2 augustus

Aantal kilometers: 291

Tijd: 7 uur

Vanmorgen was Wilco weer iets eerder wakker maar Laura slaapt ook een uur later dus dat heft elkaar wel weer op. Na een ontbijt gaan we weer op pad. Vandaag rijden we over de weg waarvan we in onze woonkamer een prachtige zelfgemaakte poster hebben. Dit keer is er alleen geen sneeuw te bekennen en dat maakt alles heel anders. We stoppen op dezelfde plekjes als vorig jaar voor wat foto’s. Opeens denkt Laura dat ze een aantal rendieren ziet (deze zijn vreselijk goed gecamoufleerd) en na wat inzoomen met de camera blijkt het een enorme kudde te zijn; zeker 300 beesten. Dol-enthousiast kleden we ons snel aan en proberen we iets dichterbij te komen. Eerst nog een riviertje over wat toch nog een hele opgave blijkt te zijn maar dat is gelukt. Op een gegeven moment durven we niet dichterbij te komen. We vallen namelijk nogal op met onze roze en knal-oranje jassen. Met de nieuwe lens op Wilco’s camera kunnen we het toch goed zien. We zien zelfs nog een kalfje bij zijn moeder drinken, heel bijzonder. Helemaal vol energie lopen we weer terug naar de camper en zien dat de kudde het op een lopen heeft gezet. We waren net op tijd. We vervolgen de weg met nummer 51 en rijden langs Gjendesheim waar we vorig jaar de Beseggen hebben beklommen. Het is alweer bijna lunchtijd en we hebben ook wel zin aangezien de rendieren ons onze koffiepauze door de neus hebben geboord. Gelukkig komt er een Kiwi in het zicht (nee, niet zo’n groene met haren, maar een supermarkt) en hier halen we wat broodjes en water. Laura kijkt nog naar wat zoet broodbeleg want ze is de hagelslag vergeten. Ongeveer het belangrijkste wat er is. Op een volgende parkeerplaats eten we het lekker op en koken nog een eitje. Hierna rijden we richting Hjerkinn waar we morgen de Snøhetta willen beklimmen. We zijn het rijden een klein beetje zat dus we zijn blij dat we het bordje “Viewpoint Snøhetta” zien. Na het rijden van een mega-bobbelige weg komen we op een parkeerplaats waar we eventueel vannacht kunnen slapen. We rijden eerst nog even naar het Hjerkinnhus voor wat info over de bus voor morgen en vragen of we daar kunnen douchen; Hoera, dit kan ook nog. Als we dan nat bezweet terugkomen kunnen we ons in ieder geval opfrissen. We rijden weer terug naar de parkeerplaats waar we in de camper een boekje lezen, de zon schijnt heerlijk dus binnen is het bloedheet. Dat zal vanavond wel anders zijn. Na het eten van sla, met aardappeltjes en een cordon bleu (allemaal geïmporteerd uit de Nederlandse Emte) maken we ons klaar om naar het viewpoint te lopen. Een thermoskan met heet water mee, zodat we boven een lekker kopje koffie kunnen drinken, dikke jas aan, hoofdband om en gaan met die banaan. Het lijkt wel wintersport. Eenmaal boven (halfuurtje lopen) komen we bij een prachtig uitzicht met een mooi gebouw. Na een kopje koffie en wat relaxen gaan we weer naar buiten. Hier krijgen we een afknapper want het is hier niet te vergelijken met binnen. Eenmaal weer in de camper kunnen we alles gaan klaarleggen voor morgen. De weersverwachting is namelijk 2 graden boven op de berg, maar gelukkig droog. Op naar weer een koude nacht. Gelukkig heeft Laura de herfstdons meegenomen! En ja, we vinden het nog steeds erg leuk!

Zondag 31 juli - Rust in Rjukan

Vanochtend worden we wakker op de camping in Milan (net voor Rjukan). Wilco is al vroeg wakker terwijl we zouden uitslapen. Laura dommelt nog wat en Wilco typt vast wat aan ons reisblog. Om 9.30 uur is Laura ook uit de veren en worden eerst lekker de haartjes gewassen en tandjes gepoetst. Daarna is het de beurt aan Wilco terwijl Laura de tafel dekt. We ontbijten heerlijk buiten in het zonnetje en worden af en toe geplaagd door wat wespen maar de muggen van gisteravond zijn verdwenen. Laura vind de camper bij nader inzien toch nog niet zo tactisch ingepakt en reorganiseert nog even wat kastjes. Daarna zijn we klaar voor vertrek. Eerst nog even van de felbegeerde wifi van de receptie gebruik maken en dan rijden we richting de Gaustatoppen. We willen nog even pinnen maar kunnen helaas geen bank vinden. Na wat navragen is deze gevonden en met een goed gevulde portemonnee gaan we verder. Eenmaal boven bij de Gaustatoppen wemelt het van de mensen en auto's. Vorig jaar zagen we bijna niemand en we denken dat de Noren nog vakantie hebben. We zijn allebei kapot en zoeken iets verderop een mooi plekje (zie foto die we zsm uploaden als de internetverbinding het toe laat in the middle of nowhere). Hier hebben we bijna net zoveel uitzicht als bovenop. Rust, lezen, koffie drinken, koekje eten, genieten! De zon verdwijnt helaas snel en maakt plaats voor donkere wolken inclusief hagel en regen. Voordat we het weten regent het ook naar binnen via de schuifdeur en slepen we met potten en pannen. Kwestie van erg harde wind en regen. We draaien ons zonnescherm iets uit maar bij de volgende bui is het al stukken minder. Na een middag lezen en foto's maken gaan we eten en lopen we een rondje om te kijken naar de buren in verschillende tentjes en campers verderop. We hebben de handen doorgestoken en het is ijskoud. Dikke jassen en mutsen zijn zeker niet overbodig. Ook op dit moment wordt het in de camper al koud en zitten we met een fleecekleed om ons heen. Heel af en toe rijdt er nog een auto langs door de ijzige kou. Zomervakantie?

29 en 30 juli - De heenreis

Vrijdag 29 juli

Aantal kilometers: 485

Tijd: 6 uur

Eindelijk is het dan zover, we gaan beginnen! Eerst even uitslapen, want we hebben weer een lange reis voor de boeg. We krijgen bericht dat de camper eerder opgehaald kan worden, dus tegen 2 uur beginnen we met inpakken. We worden geholpen door Mart en mentaal bijgestaan door Inge. Na wat passen en meten zit na een tijdje (bijnsa) alles dan toch in de camper. Snel even een pizza in de oven en we kunnen! Al met al rijden we rond 18.30 uur weg richting Puttgarden waar we willen overnachten om morgenvroeg rond half 7 op de boot te gaan. De reis verloopt voorpoedig, op wat rasechte Duitse files na (zo lang mogelijk 200 rijden, al knipperend met de lichten, en dan op het allerlaatste moment invoegen voor een Baustelle zodat iedereen voor je in de ankers moet). Na een paar korte stops arriveren we, geholpen door onze vrienden van Google Maps, rond 00.30 op de parkeerplaats bij de boot. Deze staat goed aangegeven, en kost €8 voor een nachtje. We zijn erg moe, dus we drinken nog snel even wat en gaan slapen. Welterusten!

Zaterdag 30 juli

Aantal kilometers: 925 (+70 verkeerd)

Tijd: 15 uur

Het wekkertje stond op 6 uur vanmorgen, dus veel slaap hebben we helaas niet gehad. Snel even de kleren aan, de parkeerplaats betalen en aansluiten in de rij. Blijkt dat er nog behoorlijk veel maffe mensen meer rondrijden want voor de boot is het al behoorlijk druk. We kopen een combi-ticket voor Puttgarden-Rødby en Helsingborg-Helsingör. Na het op indrukwekkende wijze tevoorschijn toveren van onze ANWB camping key card krijgen we nog een kleine €10 korting. We kunnen bijna direct doorrijden de boot op, waar we ons ongeveer 45 minuten moeten vermaken in de winkel, casino, restaurant of buiten op het zonnedek. Het is al erg druk maar we kijken even rustig overal rond. Als we van de boot rijden zijn we in Denemarken. Wat een rust op de weg vergelijken met Duitsland. Iedereen wacht netjes op elkaar en houdt zich zowaar aan de verkeersregels! We stoppen even op een parkeerplaatsje om te ontbijten als het zachtjes begint te regenen. Laura is erg moe dus als we verder rijden komt het kussen voor de dag terwijl Taxi Nijkamp koers zet naar de volgende boot. Het regent erg hard dus we schieten niet echt op, maar het uitzicht over de verschillende bruggen in Denemarken is er niet minder om. Na een kleine 2 uur rijden komen we bij de volgende boot. Even ons ticket laten zien en een stukje verderop ons paspoort en we staan alweer in de rij. Beetje jammer dat Wilco de verkeerde “lane” kiest (11 in plaats van 5, dat ligt nog wel dicht bij elkaar toch?). We staan lekker tussen de auto’s te wachten met onze camper, maar nadat we ons even gemeld hebben worden we gelukkig wel op de goede plek op de boot gezet. Deze bootreis duurt iets korter, zo’n 20 minuten. We drinken een lekkere bak koffie (even Deense Kronen opmaken) en Laura besluit na ongeveer 18 minuten dat “dat winkeltje daar”ook wel leuk is. Terwijl iedereen al lang en breed weer in de auto/bus/camper zit te wachten staat Laura nog een zak snoep af te rekenen. Wel met korting gelukkig.

Eenmaal in Helsingör aangekomen vertrouwen we weer volledig op de navigatie. Van dit deel hebben we geen kaart maar dit is ook goed te doen. Beetje jammer dat de GPS-verbinding wegvalt en we dus kats de verkeerde kant uitrijden. We komen er gelukkig redelijk snel achter dus een kwestie van even een afslagje draaien en weer terug. Helaas gebeurd er vlak voor ons een ongeluk maar na een stukje omrijden komen we uiteindelijk in Göteborg. Vanaf daar rijden we door over de E6/E20 richting Oslo. Eenmaal in Noorwegen doen we ons tegoed aan een heerlijk “meny” van de McDonald’s om ons op te maken voor de laatste 3 uur richting Rjukan. We rijden niet helemaal tot aan Oslo, maar slaan linksaf om over de tolweg onder het water door te rijden naar Drammen. Vanaf daar is het bekend terrein; hier waren we vorig jaar ook. We rijden richting Kongsvoll en nemen de Rv37 naar Rjukan. We gaan niet over de grote weg maar rijden binnendoor over deze schitterende route. Overal zien we mooie plekjes om te overnachten, maar ja, wij willen naar onze favoriete camping: Rjukan Hytte og. Als we langs het Tinnsjø-meer rijden en we linksaf slaan naar Rjukan komen de Gaustatoppen in zicht. Prachtige berg waar je op de top 1/6^e van Noorwegen kunt zien. Maar helaas, juist die camping waar we graag zouden staan, helemaal vol. Dat wil je eigenlijk niet ‘s avonds om 10 uur als je er zo’n 15 uur rijden op hebt zitten. Gelukkig zit er vlakbij nog een camping (Tinnsjø Kro og) en daar staan we nu. Na 5 minuten de poging om buiten te zitten maar gestaakt want het stikt hier van de muggen. Lekker even een biertje drinken en dan eindelijk de oogjes dicht. We zijn in Noorwegen!

Wij zijn er (bijna) klaar voor!

Spelletjes, wasknijpers, tablet, opladers, ID-kaart, afwasbak, BBQ, whiskyglazen... En zo gaat ons lijstje nog wel even door. De kamer, zoldertrap en logeerkamer beginnen zich al aardig te vullen met stapels kleren, eten en andere benodigdheden. Gelukkig zit onze camper vol met lades en vakken want we nemen zoals gewoonlijk een berg spullen mee. Ons enige voordeel is dat we qua kleding maar rekening hoeven te houden met 1 weertype: Koud, in combinatie met regen. Dit zijn we gewend van vorig jaar dus geen probleem! Op sommige plaatsen langs onze route geven de voorspellingen toch nachttemperaturen aan die verdacht dicht bij het vriespunt liggen, maar dat hoort er nu eenmaal bij op de hoogvlaktes. Beide een nieuwe, dikke, opvallende jas (1x roze, 1x oranje, jaja) voor tijdens de wandeltochten en wij kunnen er tegenaan. Als we nog vaker gaan kan onze favoriete sportwinkel de Decathlon wel uitbreiden!

Vanavond worden de laatste papieren nog even snel geregeld. Een reisverzekering die we hopelijk niet nodig hebben, evenals de visvergunning voor Wilco. In zout water vissen is voor iedereen gratis in Noorwegen. Maar als je ook je geluk wilt beproeven in meertjes en rivieren voor een lekkere forel of zalm op je barbecue moet je dokken voor een heuse Kvittering Fiskeravgift (http://fiskeravgift.miljodirektoratet.no/). Ook ter plekke heb je soms een extra vergunning nodig maar die laten we lekker zitten.

Ondertussen hebben we ook bericht van Eddy, de eigenaar van de camper. Hij is terug uit Ijsland, de camper bijna. Deze wordt morgen in Rotterdam afgeleverd, even langs de garage en hij is klaar om opgehaald te worden. Wij zijn er ook klaar voor!

De voorbereidingen in volle gang

Over ruim 5 weken is het dan weer zover; de "grote vakantie" naar Noorwegen! De plannen liggen klaar, nu de laatste details nog. Terwijl Wilco de laatste hand legt aan de route en op zoek gaat naar mooie locaties om te overnachten, stelt Laura ons vakantiemenu samen. Uiteraard wordt er rekening gehouden met welke Nederlandse kost in de aanbieding is; de zolder staat al vol met blikken soep, knakworstjes, macaroni, chocopoeder voor chocolademelk en zakken snoep. Vooral laatstgenoemde is niet te betalen op de plaats van bestemming. Het plan is om dit jaar boven de Poolcirkel te overnachten, als hoogste punt van onze reis. Als alles goed gaat worden verdere doelen onder andere het beklimmen van de Snohetta, muskus-ossen spotten in Dovrefjell Nasjonalpark, de welbekende RV17 afrijden waarbij we onder andere de Torghatten (de berg met het gat) en de 7 zusters (Syv Sostre) bewonderen. Verder naar boven zullen we dus de Poolcirkel aan doen, en op de terugweg de hoogste berg van Noorwegen beklimmen; de Galdhoppigen.

Al vroeg was de camper besproken en in tegenstelling tot vorig jaar komt 'ie nu van een particulier via www.goboony.nl. Ook de terugreis (waarom die eerst?) met de boot van Kristiansand naar Hirsthals staat al snel genoteerd terwijl de heenreis zorgt voor nog wat discussie. We zij niet echt bereid om €300+ euro te betalen voor een paar uurtjes op de boot van Denemarken naar Noorwegen. Overigens, voor de geintersseerden, is het financieel zeker de moeite waard om via de Noorse website een overtocht te boeken, in plaats van de Nederlandse (scheelt zo'n 10%). Maar goed, wij gaan via Duitsland en Zweden richting ons startpunt is de conclusie, tenzij we nog een mooie last-minute weten te bemachtigen. Nog even afwachten dus, en in de tussentijd gaan we verder met de laatste details!